Odpad czy surowiec? Klasyfikacja tworzyw do recyklingu w druku 3D

W druku 3D odpady to niekoniecznie coś bezużytecznego. Wiele z nich – jeśli są odpowiednio przygotowane – może zostać przetworzonych na nowy granulat i użyte ponownie. Kluczowe jest rozróżnienie, które materiały się do tego nadają, a które lepiej wyeliminować z obiegu.

Najłatwiej przetwarzać czyste, jednorodne pozostałości – np. nieudane wydruki lub podpory z tego samego filamentu. Problemy zaczynają się przy mieszankach materiałów, elementach z domieszkami włókien, barwników lub zanieczyszczonych klejem, farbą czy kurzem.

Filamenty z dodatkami technicznymi (np. włóknem szklanym, przewodzącymi cząstkami, metalem) często wymagają oddzielnego przetwarzania – ich zmieszanie z czystym PLA czy PET-G może obniżyć jakość nowego materiału.

Dlatego ważne jest, by już na etapie użytkowania i zbierania resztek stosować podstawową segregację i oznaczenia – dzięki temu łatwiej odzyskać pełnowartościowy surowiec i ograniczyć ilość realnych odpadów.